موقعیت
شهر آبگرم.
از آبگرم به سوی قزوین و در سمت راست جاده و بعد از حدود 2 کیلومتر، کوهی منفرد به ارتفاع حدود 300 متر از زمینهای اطراف قرار دارد. غارهای عباس آباد در این کوه زایش یافتهاند.
معرفی
دهانههای غارها مشرف به رودخانه خَرِّه رود (رود گلین) و در ارتفاع 1550 متری سطح دریا قرار دارند. دهانهها حدود 200 متر از یکدیگر فاصله دارند.
ساختمان
غارشمالی
این غار وسیعتر به عمق حدود 160 متر با دالانی به طول 50 متر و پهنای متغیر از 2 تا یک متر و بلندی حدود 2 متر آغاز میشود. در مسیر این دالان پرتگاهی با ارتفاع تقریبی 2 متر وجود دارد که باید سنگ نوردی شود. دالان به تالاری به وسعت 40 متر مربع، که کف آن یک چاله پرتگاهی قرار دارد، منتهی میشود؛ گذر از این تالار باید از کناره سمت راست انجام شود. سپس با عبور ازیک دروازه بزرگ، تالار اصلی آغاز میشود. کف این تالار پوشیده از کانی رُس لغزنده است که با شیبی تند به انتهای غار میرسد. وسعت این تالار حدود 800 متر مربع و از بخشهایی گوناگون تشکیل شده است. زیباترین بخش غار، دخمه سمت راست تالار است که زیر یک شکاف را پوشانده، زیبایی خاصی به غار بخشیدهاند. در غار فعالیت غارسنگسازی رُخ نداده و آنچه مانند چکندههای بزرگ به چشم میخورد، سنگهای آویزان چسبیده به سقف است. ارتفاع سقف این تالار از چند متر تا 20 متر متغیر است.
غار جنوبی
این غار از وسعتی کمتر برخوردار است. پس از عبور از دالانی تنگ به عمق 30 متر و چند پیچ و خم به تالار اصلی میرسیم. طول و عرض این تالار حدود 15×40 متر است. از این تالار چند دهلیز و دالان فرعی جدا میشود که طویلترین آنها دالان انتهای تالار است. این دالان رفته رفته تنگ میشود و به انتها میرسد. کف این تالار نسبتاً افقی است. درون این غار هم غارسنگ قابل ملاحظهای دیده نمی شود و فقط در بعضی بخشهای آن چکندههای نخودی زایش یافتهاند. از آن جا که هر دو غار درون کوهی با حوضه آبگیر ناچیز زایش یافتهاند و غارسنگ چشک گیری هم درون آنها نیست، به نظر میرسد زمانی که بستر رودخانه خره رود بالاتر از محل کنونی بوده، شاخهای از آب آن درون این که نفوذ کرده است و در شرایط آن زمان بر اثر گذر آب و آهک خوری و فرسایش ناشی از آن، هر دو غار ایجاد شدهاند.
ویژگی
غار بزرگ یکی از محلهای وسیع زندگی خفاشهاست. تعداد خفاشها به قدری زیاد است که بازدیدکنندگان هنگام ورود به آخرین تالار تصور میکنند در انتهای غار آبشاری جریان دارد و صدای آن را میشنوند؛ در حالی که صدای آبشارمانند حاصل حرکت و تنفس دسته جمعی خفاشهاست. کف تالار به دلیل وجود فضله خفاشها لغزنده است. هر دو غار زیستگاه انسانها بودهاند و وجود بقایای سفالهایی که درنتیجه حفاریهای بسیار شکسته و خرد شدهاند، گویای سالها زندگی انسانها درون غار است.
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
نویسنده: 
